Loş bir odada bir adam, bir banliyö oturulacak yerinin rahatsız edici sessizliğine uyandı. Zihni, hatıralardan yokgöstermek, kimliği gölgelerde kaybolmuş boş bir tuvaldi. Kan lekesiyle lekelenmiş ve titreyen koluna baktığında ruhunda panik yükseldi. Bu görüntü onu hem korkuttu hem de şaşırttı. Sakinliğini geri kazanmaya çalışırken, bakışları onu bir muamma labirentinden geçmişiren ekmek kırıntıları gibi oturulacak yerin her tarafına dağılmış bir dizi nota takıldı. Her nota, anlayamadığı bir aciliyetle nabzı atıyormuş gibi görünen özlü, şifreli mesajlar içeriyordu. biri kalın harflerle “Bu odada kalmayın” diye uyardı. Aynadaki bir başkası, “Dışarı çıkma” diye uyardı.